Ayrılığa bakma sen
Yoksulluğa bakma
Bakma ölüme
Hakikaten düşüremez insanı bunlar
Yaşamanın dışına
Dayatılmış yalnızlık ölçüsünde
Nereye hamle etseniz
Tabula rasa’dır her şey, görürsünüz
Kalbiniz avcunuz da,yaranız açık
Kimbilir kaçıncı yanmışlığın serpintisinde
Kuşatma altında ve kıymık kıymık
İç içe yaşarsınız üşümeyle terlemeyi
Tantanasız gösterişsiz öylece
Küçüldükçe küçülürsünüz
Yitikliği çoğaltır gözyaşlarınız
Ki anlamazlar
İçinizin bütün çiçeklerini yolmak güdüsüyle
Yanıp tutuşur
İnsan sûretli yaratıklar
Kalın çizgilerle çizerler yazgınızı
Acımasızın acımasızı saldırılarla
AHKER…
