ESKİ AVLUDA
Bir çiçek açtığında
Bir eski avluda
Diyor ki;
Çalıda sarı bir çiğdemim ben.
Ve senin çok eski cümlen.
Sen otursan,gitmemiş ki! olsan.
Ben sana bir eski Endülüs avlusu.
İstersen serin bir Portofino getirsem.
Ya da Yedi göllerin yedisini birden.
Bir çiçek açtığında.
Bir eski avluda.
Diyor ki;
Her şey çok eksik ve neredeyse yok gibiyken.
Buldum buluşturdum kendime geldim.
Tek eksik sensin! İncecik,çilli bir dille.
sen de gelsen.
Ben sana kırmızı kiremitli bir çatı.
Begonviller ve bir mavi kapı.
Ve illa amansız bir avlu getirsem.
Dünya soğur,akşam serinlerken,
Benim sensiz sevinecek bir şeyim yok.
Kılı kırk yardım,altını üstüne getirdim,
Ve işte en gümüş cümlem:
İçimi açtım sana.
İçini açmak için.
Birhan Keskin
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder