ciğerimin en ûcrasında
göz göz acılar
ruhum derdi ile başbaşa
sızlıyor,ağlıyor
siz bilemezsiniz
ruhun gözyaşlarını
benden davacıdır
bilip hissediyorum
öyle kırıldım ki
acımasızca kırdılar
öyle incindim ki
incitirlerken akıllarına gelmedi
beni de bir "ana"nın doğurduğu
acısı ta içlerimde duman duman
üzüntülerim tıkandı kaldı içimde
zift katran karası
sardı dört bir yanlarımı.
çare aradıkça
acının batağına battım
gırtlağıma kadar
acılara,incinmişliklere bulandım
daha da iflah etmez
bu ruh,bu beden
kahretsin ki günbegün boğuldum.s.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder