28 Aralık 2013 Cumartesi

Nihayet.

Yeri gelir kimseyi umursamazsın hiç kimse yokmuş gibi nefes alır verirsin bu hayaldir aslında kötü yüreklileri görüp hissettiğin an da sen bu hayaline sarılırsın hep.
Onlar o kalpleri katran karası olanlar pembe gülüşleri ile yaklaşırlar senin temiz sevecen yüreğine oltayı öyle bir atarlar ki illa ki bir yerinden takılırsın debelendikçe daha da fazla yara alırsın.Öyle bir an gelir ki olanca acısına rağmen koparıp atarsın  o iğrenç yüreklerin ellerini üzerinden.

Kimi gider izi kalmaz unutursun.Bazıları kahretsin ki öyle kalıcı  yaralar bırakmıştır ki o yaralar hiç kabuk tutmaz aksine kangren etmişsindir aldığın yaraları sensindir tek suçlusu.Bir süre sonra sen ve acıyan kanayan yaralarınla yaşar nefes alır verirsin.

Bu tür acılar tecrübeler kazandırıp olgunlaştırır deseler de hayır ben istemiyorum.Ben etrafım da sakin huzurlu sevgi dolu yürekler istiyorum.

Bundan böyle yüreğimi kapattım dışarıdan gelecek olan iki yüzlülere,kalleşlere,kaypaklara.Olan bir iki dostum ile devam hayatın iniş çıkışlarına.Ayağıma çelme atanları ittim uçurumun kenarından aşağılara.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder