Her geliş gitmek içindi aslında.
Her gidiş bir daha ve bir daha gelmek içindi.
Gelmek sendi.
Gelmek ah sendi.
Deniz çağırırdı,toprak çağırırdı,ben çağırırdım.
Gelirdin.Dünlerden yarınlara uçar gelirdin.
Sen;
Yıldırım alevinde serçe titremesi
Ve yağmur kadar bereketli.
Manastırda mum gibi boynu bükük.
Ezan kadar Allah’a yakın.
Güvercinlere atılan buğday kadar,
Mukaddes olurdun.
Sımsıcak çay buğusu olurdun
Asırlık bir çınarın altında.
Gözlerini içerdim.
Kalışına içerdim,gidişine içerdim.
Bir daha gelecek olmanın şerefine içerdim.
Çünkü ben seni en içimle severdim.
Bilirdin.
İrfan Özcan..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder